نرم نرمک می رسد اینک بهار...
1402/12/28
مشکلات واحدهای صنعتی
عضو هیأت رئیسه انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی در همینباره به «دنیای اقتصاد» میگوید: خراسان رضوی بیشترین واحدهای صنعتی کوچک بخش خصوصی را در اختیار دارد و واحدهای دولتی صنعتی در آن بسیار کم است؛ با توجه به مشکلات مالی و کمبود نقدینگی که برای بخش خصوصی ایجاد شده، این بخش توان ادامه فعالیت با تمام ظرفیت را نداشته و بنابراین ناچار به کاهش نیرو شده و به نظر من علت اصلی افزایش نرخ بیکاری در خراسان رضوی مشکلاتی است که برای واحدهای صنعتی بخش خصوصی ایجاد شده است.
فرامرز مرادی با اعتقاد بر اینکه هماهنگی بین صنعت و دانشگاه بسیار کم است، اظهار میکند: تخصصهایی که در دانشگاههای ارائه میشود، غالبا در واحدهای صنعتی کاربرد ندارد و و این آموزشها بر اساس نیاز واحدهای صنعتی نیست و شاید این امر نیز یکی دیگر از دلایل بیکاری باشد.
وی مرزی بودن خراسان رضوی و مهاجرپذیر بودن این استان را در افزایش نرخ بیکاری آن مؤثر میداند و عنوان میکند: بحث پرداخت یارانه به کشاورزان و اقشار کمدرآمدتر نیز باعث شده این اقشار از محل یارانهها درآمد نسبی کسب کنند و دیگر تن به کار ندهند؛ وقتی چنین شرایطی فراهم شود، کارفرمایان یا افرادی که نیاز به نیروی کار دارند، تلاش میکنند از نیروهای خارجی استفاده کنند و بنابراین با جذب این نیروها، نیروهای کار داخل بیکار میمانند و این مسأله نیز در افزایش نرخ بیکاری تأثیر دارد.
عضو هیأت رئیسه انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی تصریح میکند: برای کاهش نرخ بیکاری در وهله نخست باید تولید افزایش یابد؛ واحدهای تولیدی غیرفعال موجود باید فعال شوند؛ نقدینگی واحدهای صنعتی باید به میزان کافی تأمین و بازار برای عرضه محصولات تولیدی این واحدها به شکل صادرات یا تحریک تقاضا و ... فراهم شود؛ این مسائل باعث افزایش تولید میشود و بالطبع میتواند مانع بیکار شدن افراد و جذب نیروهای جدید شود.
مرادی با تأکید بر لزوم افزایش صادرات، میافزاید: کشش بازار داخلی برای عرضه محصولات تولیدی کم است و باید این کشش از طریق صادرات فراهم شود؛ دولت میتواند زمینه کسب بازارهای جدید را از طریق مذاکره با دولتهای مختلف فراهم کند.